پیشرفت های اخیر در ارتودنسی همراه با جراحی فک – روش surgery-first

معایب برخورداری از ارتودنسی قبل و بعد از جراحی فک مربوط به آن شامل دوره درمان طولانی مدت از ۷ تا ۴۷ ماه است که به طور موقت ظاهر فرد را دچار مشکل می کند. امروزه رویکرد سرجری – فرست ( surgery-first ) و درمان ارتودنسی پس از آن در مورد بسیاری از موارد ارتودنسی همراه با جراحی فک، در مراکز ارتودنسی بخش های مختلف جهان اعمال می شود. این ایده و تکنیک با نام “surgery-first approach” شناخته می شود که به اختصار به آن (SFA) هم می گویند و به عنوان پیشرفت های اخیر در ارتودنسی همراه با جراحی فک شناخته می شود.

برای کسب اطلاعات بیشتر در خصوص شیوه سرجری فرست، به تماشای ویدیوی زیر بپردازید تا توضیحات کامل را از زبان دکتر سیامک همت پور بشنوید.

آغاز استفاده از جراحی در درمان ارتودنسی

درمان آماده سازی ارتودنسی پیش از انجام جراحی برای بیماران نیازمند ارتودنسی توام با جراحی تا دهه ۱۹۶۰ میلادی معمول نبود. خواسته بیماران و متخصصان برای نتایج زیبایی و بایت مطلوب به معمول ترین درمان حال حاضر با رویکرد ارتودنسی پیش از جراحی برای اصلاح رابطه میان دندان ها و دستیابی به راستای دندان طبیعی منجر شد. معایب داشتن درمان ارتودنسی پیش و پس از جراحی فک، طولانی شدن مدت درمان از ۷ ماه تا ۴۷ ماه است که می تواند پوسیدگی دندان، ضعف لثه و تحلیل ریشه را به دنبال داشته باشد. از دیگر مشکلاتی که با درمان ارتودنسی پیش از جراحی فک به وجود می آید، ظاهر ناخوشایند بیمار به صورت موقت و مشکلات جویدن است. زمانی که بیمار پس از انجام آماده سازی های اولیه از انجام جراحی سر باز می زند، نتیجه می تواند فاجعه آمیز باشد. این مقاله متعلق به سایت دکتر سیامک همت پور متخصص ارتودنسی می باشد.
از زمانی که اولین جراحی مرتبط با درمان ارتودنسی در سال ۱۸۴۸ توسط هولیهن صورت گرفت، تکنیک و روش های نوین بسیاری به جهان معرفی شده است. همانگونه که توسط کوندو و آئوبا نشان داده شد، محدودیت های درمان ارتودنسی در مال اکلوژن های ( ناهنجاری دهان و دندان ) شدید گسترش می یابد، اما ناهماهنگی های استخوانی اساسی باقی می ماند. برشوگوئل در سال ۱۹۹۱ ایده “اول – جراحی و دوم – ارتودنسی” ( surgery-first and orthodontics second) را با هدف کاهش برخی از مشکلات ارتودنسی پیش از جراحی پیشنهاد داد. او ادعا کرد که بافت نرم دهان (لب ها، گونه و زبان) پس از جراحی دندان ها را در جایگاهی قرار می دهد که زمان ارتودنسی باقی دندان ها و در نتیجه دوره کل درمان را کاهش می دهد. امروزه روش سرجری – فرست ( surgery-first ) که با درمان ارتودنسی دنبال می شود، در موارد ارتودنسی همراه با جراحی به صورت گسترده در کره، ژاپن و تایوان انجام می شود.

تکنیک سرجری – فرست ( surgery-first approach )

تثبیت محکم بخش های استخوانی کلید پیاده سازی شیوه این تکنیک است. یکی از دستگاه های استفاده شده سیستم لنگر اسکلتی است که در آن از مینی پلات تیتانیوم استفاده می شود تا نیروهای ارتودنسی را برای حرکات سه بعدی در بیماران بالاتر از سن رشد استفاده کند. یکی از دلایل مهم استفاده از روش سرجری – فرست ( surgery-first ) زمان کاهش یافته درمان است. نشان داده شده است که زمان درمان ارتودنسی با استفاده از روش های برداشت استخوان کاهش می یابد. مکانیسمی که به این زمان کاهش یافته منجر می شود، افزایش تخلخل در ساختار استخوان است که به کاهش مقاومت در برابر جابه جایی دندانها می انجامد. ثابت شده است که در طول فرآیند بهبود پس از جراحی ارتودنسی، افزایشی در جریان خون به وجود می آید که به بهبود سلامت کمک کرده و بازدهی استخوان را تحریک می کند. در نتیجه جابه جایی ارتودنسی دندان ها را سرعت می بخشد. زمان درمان در مواردی حتی تا هفت ماه کاهش می یابد. در این شیوه در مواردی سخت ترین فرآیند ارتودنسی در یک تا یک سال و نیم درمان شده اند.

برای یافتن پاسخ ابهامات خود در مورد درمان به صفحه سوالات متداول ارتودنسی مراجعه نمایید.