مراقبت از نگهدارنده ارتودنسی یا ریتینر

 نگهدارنده ارتودنسی چیست؟

بیشتر افراد گمان می کنند که با پایان دوره درمان از دست دستگاه های ارتودنسی راحت می شوند. گر چه این تفکر تا حدی درست است، اما نباید مرحله مراقبت و نگه داری از دندان ها را فراموش کرد. در این مرحله است که پای دستگاه های نگهدارنده به میان می آید. پس از این که درمان ارتودنسی تمام شد و براکت از دهان خارج شد، استفاده از نگهدارنده ارتودنسی یا ریتینر بخش مهمی از کار حفظ نتایج درمان است. با این کار جلوی بازگشت دندانها و بایت به موقعیت پیشین گرفته می‌شود. معمولاً نگهدارنده ارتودنسی توسط همان ارتودنتیست ساخته می‌شوند که درمان ارتودنسی را برایتان انجام داده است. برای ساخت نگهدارنده ارتودنسی قالبی از ساختارهای جدید دندان‌ها و بایت گرفته می‌شود. در بیشتر موارد باید نگهدارنده ارتودنسی را به مدت چند سال استفاده نمایید و گاهی استفاده از آن مادام ‌العمر می‌باشد.

پس از براکت دو نوع ریتینر ارتودنسی ممکن است استفاده شود: نگهدارنده ثابت و  نگهدارنده غیرثابت (متحرک) . انتخاب نوع نگهدارنده بستگی به نیازهای بالینی هر فرد، ترجیح شخصی بیمار و هدف از نگهدارنده می‌باشد.

نگهدارنده ثابت :

این نوع نگهدارنده معمولاً از یک سیم تشکیل شده است که در پشت دندان‌های جلویی فک بالا یا پایین قرار می‌گیرد و مانند براکت در جای خود چسبانده می‌شود. چون این نوع نگهدارنده به چندین دندان چسبانده شده است، باید برای تمیز کردن فواصل بین دندانی از نخ مخصوص (همان نوعی که در براکت استفاده می‌کردید) استفاده شود. اگرچه مراقبت و تمیز نگه داشتن این نگهدارنده کمی سخت‌تر است، اما نتایج بهتری دارد چرا که در جای خود تثبیت ‌شده و دندان‌ها را بهتر در موقعیت جدید خود نگه می‌دارد.

نگهدارنده غیرثابت یا متحرک :

این نوع نگهدارنده معمولاً در بخش جلوی دهان (فک بالا و یا پایین ) قرار دارد و بخش پلاستیکی و قلاب یا گیره نیز دارد که معمولا به دندان‌های عقبی چفت میشود تا نگهدارنده را در جای خود محکم نگه دارد . از آنجایی که این نگهدارنده ثابت نیست، می‌توان آن را از دهان بیرون آورد و به راحتی دندان‌ها را تمیز کرد اما حتماً باید دائماً آن را در دهان داشته باشید. در ابتدا متخصص ارتودنسی از شما می‌خواهد در تمام طول روز و شب حداقل به مدت سه ماه آن را استفاده نمایید. اگر هیچ حرکتی در دندانها مشاهده نشد، احتمالا به شما گفته می‌شود می‌توانید تنها شب ‌هنگام یا به مدت چند ساعت در روز نگهدارنده را در دهان بگذارید.

بدترین مشکل نگهدارنده متحرک این است که ممکن است نگهدارنده گم شود یا صدمه ببیند یا زمانی که بیرون از دهان قرار دارد در معرض حرارت قرار گرفته و تغییرشکل داده یا ذوب شود. بنابراین بسیار مهم است که نگهدارنده ارتودنسی را روی زمین رها نکنید. هنگامی که نگهدارنده را داخل دستمال می‌پیچید، ممکن است به اشتباه دستمال را کشیده و نگهدارنده را بر زمین بیندازید. برای تعویض آن باید وقت و هزینه صرف کنید.

مراقبت و نگهداری از نگهدارنده ارتودنسی

در مدت استفاده از نگهدارنده و پس از آن، باید معاینات دندانپزشکی منظم خود را فراموش نکنید تا وجود هرگونه پوسیدگی دندان در مراحل اولیه شناسایی شود و سلامت دندان‌ها حفظ گردد. دندانپزشک پیرامون نگهدارنده ثابت را به دقت بررسی می‌کند تا مطمئن شود به درستی در جای خود قرار داشته و اطراف آن جرم و پلاک تجمع نیافته‌اند. در مورد نگهدارنده غیر ثابت، هرگز نباید از خمیردندان معمولی برای تمیز کردن استفاده کنید چون باعث تیره شدن و خراشیدن بخش پلاستیکی آن شده و محلی برای تجمع باکتری‌ها فراهم می آورد. بسیاری از بیماران پول زیادی صرف مراقبتهای ارتودنسی می‌کنند. استفاده از نگهدارنده پس از درآوردن براکت بخش مهمی از درمان است و افزایش طول عمر نتایج درمان و زیبایی لبخند را تضمین می‌کند.

برای پاسخ به مشکلات و سوالات درباره این موضوع به صفحه سوالات متداول ارتودنسی مراجعه نمایید.